Stomatologia zachowawcza

Ta dziedzina obejmuje obejmuje zapobieganie oraz leczenie próchnicy zębów, jak również odtwarzanie utraconych tkanek zębów wskutek np. urazów. W naszej klinice wykorzystujemy w tym celu najnowocześniejsze metody leczenia oraz materiały kompozytowe najwyższej jakości, które cechują się dużą wytrzymałością i estetyką, przez co pozwalają odtworzyć nie tylko funkcję zęba w jamie ustnej , ale również jego walory estetyczne, jak kształt i kolor utraconych części zęba , dzięki czemu wypełnienie ( plomba) jest praktycznie niezauważalne.

W przypadku znacznego zniszczenia tkanek zęba przez proces próchnicowy zalecamy wykonanie wypełnień stałych (złotych lub porcelanowych) typu inlay, onlay.

Materiały do wypełnień

Obecnie stosowane materiały kompozytowe składają się z oddzielnych produktów (tub, strzykawek) do odbudowy każdej warstwy tkanki zęba: oddzielnie do odbudowy głębiej leżącej zębiny, bardziej powierzchownie położonego szkliwa oraz dodatkowych elementów, od przezroczystych do barwnych i nieprzeziernych. Dzięki nim lekarz stomatolog może odtworzyć brakujący fragment korony zęba, wyglądający dokładnie tak jak cała jego reszta. Materiały stosowane do wypełnień powinny wykazywać również brak toksycznego oddziaływania w jamie ustnej. Nie powinny podrażniać miazgi zębowej, powinny szczelnie wypełniać ubytek, zapobiegając wnikaniu drobnoustrojów czy blokując drażniący wpływ pokarmów na miazgę wewnątrz zęba.

Aby z miękkiego plastycznego materiału, kształtowanego przez lekarza na zębie pacjenta powstało twarde, odporne na siły podczas gryzienia wypełnienie, konieczny jest czynnik inicjujący tę przemianę – jest nim zjawisko fotopolimeryzacji. Specjalny rodzaj światła (najczęściej niebieskiego) powoduje proces polimeryzacji, czyli twardnienia materiału kompozytowego wypełniającego ubytek zęba. Aby wypełnienie ściśle i szczelnie przylegało do zęba, stomatolog w specjalny sposób przygotowuje tkanki zęba, używając tzw. adhezyjnych systemów łączących. Współczesne systemy są coraz doskonalsze, łatwe w użyciu i mają działanie hamujące rozwój bakterii próchnicowych.

Współczesne materiały dają się również wspaniale polerować i wykazują się dużą trwałością na ścieranie i zgniatanie. Dzięki temu wytrzymałość a także elastyczność uzyskanych wypełnień jest bardzo zbliżona do wytrzymałości zębów własnych pacjenta. 

Dzisiejsze materiały dzielimy na te, które są bardzo wytrzymałe i stosowane w odcinkach bocznych uzębienia, gdzie działają duże siły podczas rozgryzania i rozcierania pokarmów oraz na te, które wykazują się mniejszą wytrzymałością, ale mają doskonałą estetykę i stosowane są do zębów przednich. Kolejną grupę stanowią wypełnienia glassjonomerowe. Są mniej estetyczne, ale bardziej odporne na wilgoć, dobrze łączą się z zębem bez systemów łączących i wykazują dużą biokompatybilność. Są mniej trwałe na ścieranie i nacisk. Uwalniają jony fluoru, dzięki czemu działają przeciwpróchnicowo. Stosuje się je często w uzębieniu mlecznym, w leczeniu endodontycznym.

W przypadku znacznego zniszczenia tkanek zęba przez proces próchnicowy zalecamy wykonanie wypełnień stałych kompozytowych lub porcelanowych typu inlay/onlay.

Obecnie, przy powszechnym stosowaniu skanerów 3D, możemy zeskanować oczyszczony i uformowany przez stomatologa ubytek w zębie (lub wykonać tradycyjny wycisk) i za pomocą specjalnej frezarki wyciąć  potrzebny kształt wypełnienia (wkłady typu inlay /onlay). Przygotowane w ten sposób przez technika w laboratorium wypełnienie, po zacementowaniu w zębie przez stomatologa, doskonale odtwarza utracone tkanki zęba. Ich główne zalety to bardzo dobra estetyka i odporność na zużycie.